Oud naturalny Kambodźa Agarwood Cambodia oil, olejek eteryczny, drzewo Agarowe - Aquilaria crassna Oudh, ahalím

AQUILARIA CRASSNA

OUD CAMBODIA OIL - NATURALNY OLEJEK ETERYCZNY Z DRZEWA AGAROWEGO KAMBODŻA
z drzewa : Aquilaria crassna
olejek eteryczny agarwood (Super C class)
Nazwy wymiennie : oud, agarwood, olejek agarowy, oudh, ahalim, 
nazwa łacińska: Aquilaria crassna

XPP4315
4315SH

zapach: zwierzęcy, fekalny, oudowy naturalny
opis zapachu: olejek eteryczny Oud ma bardzo wiele nut zapachowych: na pierwszy plan wybija się zapach zwierzęcy, pizmowy nastepnie przechodzi w zapach starego zbutwiałego drewna ze słodkim zabarwieniem kumarynowym zapach rozwija sie przechodząc w nuty drzewne , słodkie, piżmowo-fekalne.Nastepnie nuty drzewne ustepują nutą słodkimi szlachetnym drzewnym.
Kraj pochodzenia: Kambodża
nuta: podstawy
klasa olejku Agarwood: Super C class
Aquilaria crassna Pierre ex Lecomte – gatunek należący do rodziny wawrzynkowatych. Występuje już bardzo rzadko w Azji Południowo - Wschodniej.
z tego gatunku powstaje ten piekny i szlachetny olejek eteryczny który jest tak bardzo porządany w perfumach szczególnie męskich.
Jest to aktualnie najdroższy olejek eteryczny wykorzystywany w perfumiarstwie. Ceny tego olejku różnią się w zależności od kraju pochodzenia, jakości oraz rodzaju drzewa z jakiego został pozyskany. Najbardziej poszukiwane i najdroższe są  olejki eteryczne pozyskiwane z drzew Aquilaria naturalnie zakażonych grzybem z rodzaju Ascomycota  . Na świecie jest ok 1% drzew agarowych zakażonych naturalnie, dlatego tez najczęściej żywicę do produkcji olejku Oudowego pozyskuje się z plantacji drzew które są sztucznie zarażane tymi grzybami. Drzewa w wyniku samoobrony wytwarzają tą drogocenną pachnącą żywicę.
Pozyskana z zarażonych drzew żywica następnie jest destylowana i w ten sposób powstaje olejek eteryczny oudowy.
 
Olejek agarowood dobrze komponuje się z : nutami kadzidlanymi, skórzanymi, drzewnymi, kwiatowymi, słodkimi i pikantnymi.
Należy stosować z dużym umiarem zbyt duża ilość może zdominować kompozycję perfumeryjną.
Nuta oudu wystepują w wielu znanych formulacjach perfum jak:  Amouage, Clive Christian, Paul Gotard, Carner Barcelona, Amouroud, M. Micallef, Kilian, Jovoy, Le Galion,
Jean-Charles Brosseau,  i wiele innych. 

Zapach olejku agarowego w dużej mierze zależy od rejonu, w którym rosną drzewa Aquilaria. Oud z Kambodży i Tajlandii jest mniej zwierzęcy i ziemisty niż olejek indyjski, natomiast olejek z Papui jest wyraźnie kwiatowy. Olejek agarowy z Borneo posiada delikatnie nuty owocowe, a olejek z Irianu Zachodniego Indonezji wyrażnie wyczuwalny jest akord palonej gumy. Najbardziej ceniony jest oud z Laosu posiada bardzo szeroki wachlarz nut i akordów, od zwierzęcych do kwiatowych, co sprawia że jest fantastycznym składnikiem perfum.

Nad tym olejkiem eterycznym przeprowadzone zostały badania nad jakością i różnicą w składzie olejków sztucznie zarażonych a naturalnie zarażonych grzybami.

Poniżej badanie przeprowadzono w celu ustalenia różnic w składzie olejków uzyskanych ze zdrowych, naturalnie zakażonych i sztucznie zakazonych drzew agarowych (Aquilaria agallocha Roxb.) Metodą chromatografii gazowej metodą spektrometrii mas (GC-MS).
1. Naturalny agar dla zdrowych roślin zawierał oktakozan (19,83%), naftalen, 1,2,3,5,6,7,8,8a-oktahydro-1,8a-dimetylo-7- (1-metyloetenylo) -, [1R- ( 1.alfa., 7.beta., 8a.alfa.)] - (12,67%), 5-izobutyramido-2-metylopirymidyna (13,52%), tlenek kariofilenu (11,25%) i (. + -.) - kadinen (5,46%).
2. Agar z naturalnie zakażonymi drzewami (super agar) zawierał cykloheptan, 4-metylen-1-metylo-2- (2-metylo-1-propen-1-ylo) -1-winylo- (46,17%), tlenek kariofilenu (33,00%) i 7-izopropenylo-4a-metylo-1-metylenodekahydronaftalen (20,83%).
3. Agar z sztucznie wstrzykiwanymi bakteriami w drzewo zawierał : ftalan diizooktylu (71,97%), 1H-cykloprop [e] azulen-4-ol, dekahydro-1,1,4,7-tetrametylo-, [1ar- (1a.alfa., 4.beta., 4a.beta., 7.alfa., 7a .beta., 7b.alfa.)] - (9,16%), kwas heksadekanowy (7,05%), naftalen, 1,2,3,5,6,7,8,8a-oktahydro-1,8a-dimetylo-7 - (1-metyloetenylo) -, [1R- (1.alfa., 7.beta., 8a.alfa.)] - (6,45%) i aristolen (5,36%).
To badanie wykazało wyraźną różnicę w składzie olejków eterycznych agarowych ( oud) pod względem ich jakości.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Minnesocie, USA wykorzystując nowoczesne procesy naukowe oraz wiedzę z zakresu mikrobiologii, wysokiej jakości drewno agarowe można wyprodukować w ciągu 2 do 3 lat.
Pozyskiwanie drewna agarowego obecnie jest niezwykle trudne. Utrudnienie stanowi fakt, że od 1995 r. gatunek Aquilaria malaccenis, główne źródło drewna agarowego, jest chroniony przez Konwencję Waszyngtońską CITES (Convention of International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora).
W przypadku gatunku, Aquilaria agallocha to korzeń jest najcenniejszym surowcem, wykorzystywanym do produkcji olejku eterycznego oud lub pachnidła o nazwie aguru, które jest stosowane w rytuałach hinduistycznych.

Olejki mogą uczulać , dlatego przed zastosowaniem w perfumach należy przetestować niewielką ilość olejku na własnej skórze minimum 24 godziny, jeśli nie wystąpi żadna reakcja można użyć do produkcji perfum czy wody toaletowej.
olejek sprzedajemy jako surowiec.

     
Jak powstaje olejek eteryczny Agarwood, (oud) ?
Gdy drzewo z gatunku Aquilaria zostanie uszkodzone przez ogień lub w inny sposób, a przy okazji do wnętrza dostaną się bakterie , grzyby, reakcją obronną drzewa jest wytworzenie obronnej żywicy. Żywicę drzewo wytwarza aby powstrzymać lub opóźnić rozwój infekcji poprzez atakowanie agresora olejkami eterycznymi. Drewno takie nosi nazwę agar (inaczej: agarwood, aloeswood, eaglewood, aguru, gaharu). Co ciekawe, raz rozpoczęta produkcja agaru nie zostaje przerwana po ustaniu infekcji. Nie rozkłada się również wraz z rozkładem niezainfekowanego drewna. Żywica ta jest pozyskiwana i poddawana destylacji, w efekcie czego uzyskuje się olejek zwany oud (inaczej oudh, algua lub aloes od hebr. ahalím, gr. alòe w znaczeniu ‘gorzki’).

W naturalnym środowisku zaledwie 1% osobników jest zainfekowanych i zawiera wewnątrz pnia agar. Przeważnie na pierwszy rzut oka trudno ustalić, czy drzewo nosi w sobie drogocenną żywicę, więc gdy w latach siedemdziesiątych XX wieku wzrósł popyt na agar, wycinano i niszczono całe populacje tych drzew. Polityka rabunkowa została przerwana dopiero z początkiem XXI wieku, gdy drzewom Aquilaria grożiło całkwite wyginiecie. 

Powstają jednak także plantacje, gdzie sztucznie infekuje się drzewa (wszczepia zakażone fragmenty lub implementuje bakterie i grzyby), a potem odcina gałęzie zawierające agar. Wyniki są różne – czasem udaje się uzyskać dobrej jakości żywicę, czasem marnej. Tym bardziej, że najszlachetniejszy agar dojrzewa niczym wino. Stuletni kosztuje prawdziwą fortunę.